تأثیر آموزش مدیریت رفتار بر میزان رضایت زناشویی مادران کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی- نارسایی توجه

چکیده مقدمه: سلامت روانی مادران کودکان دچار اختلال بیش فعالی _ نارسایی توجه، همواره مورد توجه پژوهشگران بوده است. مادران کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی _نارسایی توجه به دلیل این که با چالش‌های والدگری بیشتری روبرو هستند، استرسی فراتر از مادران کودکان سالم دارند. تحقیق نشان می‌دهد که این گونه تنش‌ها در خصوص مدیریت رفتار فرزندان اغلب منجر به تعارض و تضاد بین زن و شوهر می‌شود. در این راستا تأثیر آموزش مدیریت رفتار جهت ارتقای سلامت روانی مادران در مطالعات متعدد تأیید شده‌است. هدف: بررسی تأثیر آموزش مدیریت رفتار بر میزان رضایت زناشویی مادران کودکان دچار اختلال بیش فعالی- نارسایی توجه مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی 20 نفر از مادران مراجعه‌کننده به مرکز تخصصی مشاوره و درمان کودکان و نوجوانان گیل که کودک (12-6 ساله) دچار اختلال بیش فعالی _ نارسایی توجه داشتند، با انتخاب تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفته و در مطالعه شرکت داده شدند. مادران هر دو گروه که از نظر برخی عوامل جمعیت شناختی (سن مادر و فرزند، تحصیلات مادر، شغل مادر، تعداد فرزندان، ترتیب تولد فرزندان و میزان درآمد خانواده) همگن شده بودند، پرسشنامه‌ رضایت زناشویی انریچ را قبل از شروع جلسه و دو هفته بعد از پایان جلسه نهم تکمیل کردند. نتایج: داده‌های پ‍ژوهش پس از استخراج با استفاده از نرم‌افزار SPSS و با روش آماری تحلیل واریانس (طرح اندازه‌گیری‌های مکرر) بررسی شد. نتایج نشان داد میزان رضایت زناشویی در گروه آزمایش (014/0α= و 65/6F=) نسبت به گروه شاهد به صورت معنی‌دار افزایش یافته‌است(05/0≥p ). نتیجه‌گیری: کاربرد آموزش مدیریت رفتار در ارتقای سلامت خانواده و افزایش رضایت زناشویی مادران کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی- نارسایی توجه مؤثر است. در نتیجه پیشنهاد می‌شود برنامه آموزشی مدیریت رفتار برای این مادران در نظر گرفته شود.